سلام
یه موضوعی که مدتیه تو جلساتمون دنبالش هستیم، موضوع " اجتماع قلوب" هستش. حدیثی که امام زمان علیه السلام درش می فرمایند وقتی مومنین در عهدی که با ما بستند، به اجتماع قلوب برسند، به لقای ما میرسند.
حالا نمی خوام برم تو بحثش که خیلی مفصله.
مدتیه دارم دقت می کنم.
تو دریای فضای مجازی که سر و ته نداره، میبینم مومنینی رو که کم کم همدیگه رو بیدا می کنند و دور هم جمع میشند از گروه های مختلف. حتی ممکنه تو جزییات با هم اختلاف نظر هم داشته باشن اما میبینی سر بزنگاه هم صدا میشند.
اما قشنگ تر از اون رو الان تو فضای حقیقی جامعه داریم میبینم.
از وقتی سیل شروع شد کم کم مومنین دارن دور هم جمع میشن. از هر طرف این مملکت. بیر و جوون نداره! تو هر شغل و سطح تحصیلاتی. همه دارن میرن و یا بشتیبانی می کنند با مالشون!
ظاهرش اینه که هر کی از هر جا تونسته میاد تو منطقه و یه گوشه ی کار رو دست می گیره اما این ها مقدمه ی دست به دست هم دادن هاست. هر چی کار سخت تر شد، این بنده های خوب خدا بیشتر نمودار شدن.
می دونید که هر کسی با نمیگذاره تو این میدون! مَرد می خواد. مثل زمان جنگ!
حالا موضوع فقط اونی نیست که رفته برای کمک! اونی که نیاز به کمک داره هم قلبش گرم میشه به حضور این عزیزان
و همچین بحران هایی بهترین مقدمه است برای اجتماع قلوبی که مومنین باید براش تلاش کنند.
+ خدا داره امتحان های سختی می گیره. غربال دستش گرفته دونه دونه جدا میکنه! الهی هممون سر بلند بیرون بیایم.
درباره این سایت